Karpal tünel bilekten ele geçiş yoludur ve tendonlar, bağlar ve kemiklerden oluşur. Farklı tendonlarla birlikte median sinir de bu tünelden geçer . Median sinirin el kaslarını uyarmak ve el duyusunu alma görevleri vardır.
Median sinir elde başparmak, işaret parmağı, orta parmak ve yüzük parmağın yarısının duyusunu taşır. Karpal tünel sendromu median sinirin karpal tünel içinde bası altında kalmasıdır (sıkışmasıdır). Yapılan çalışmalarda toplumun %3-6’sında görüldüğü bildirilmiştir.Genellikle altta yatan neden saptanamasa da genetik nedenler, elin sık kullanımı, gebelik, şeker hastalığı, romatizmal hastalıklar, tiroid bozuklukları bu tabloya neden olabilir. Hastalar parmaklarda, elde veya kolda uyuşma, karıncalanma, his kaybı şikayetlerinin olduğunu bilidirir. İlerlemiş vakalarda el kaslarında güçsüzlük gelişebilir. Titreşimli cihazlar ile uzun süre çalışma, uzun süre telefonla konuşma, el bileği üzerine yatmak şikayetleri artırabilir.
Karpal Tünel Sendromu (KTS) tanısı için fizik muayene, median siniri sıkıştıran manevralar, farklı hastalıklara ikincil oluşan KTS tanısı için laboratuvar, radyografi, elektromiyografi (EMG) ve ultrasonografi kullanılabilir.
Uygun el pozisyonlaması sağlanması amacıyla splint (bileklik) kullanımı ve şikayetleri artıran pozisyonlardan uzak durulması önerilir.
Doktorun önerdiği ağrıkesici ilaçlarla nöropatik ağrı tedavisi yapılır.
Karpal tünele steroid enjeksiyonunun uzun vadede fayda sağladığı gösterilmiştir ve daha konservatif tedaviler başarısız olursa denenebilir.
Enjeksiyonlar, cerrahi tedaviden önce veya cerrahinin nispeten kontrendike olduğu durumlarda (örneğin hamilelik nedeniyle) faydalı olabilir.
Enjeksiyonlar dışında radyofrekans tedavisi de önerilebilir. Girişimsel tedaviler deneyimli algoloji uzmanları tarafından başarılı bir şekilde uygulanmaktadır.
Fizik tedavi ve egzersiz özellikle başlangıç aşamasında fayda sağlayabilir ve hastaların şikayetlerini azaltabilir.
Konservatif tedaviyi takiben durumu düzelmeyen hastalar ve başlangıçta şiddetli karpal tünel sendromu (KTS) kategorisinde (elektrofizyolojik testle tanımlandığı şekilde) olan hastalar cerrahi için düşünülmelidir.